O Wrześni
Tam od Gniezna i od Warty
Biją głosy w świat otwarty,
Biją głosy, ziemia jęczy:
Prusak dzieci polskie męczy!
Za ten pacierz w własnej mowie,
Co ją zdali nam ojcowie,
Co go nas uczyły matki,
Prusak męczy polskie dziatki!
Wstał na gnieździe Orzeł biały,
Pióra mu się w blask rozwiały...
Gdzieś do Boga z skargą leci...
Prusak męczy polskie dzieci!
Zbudziły się prochy Piasta,
Wstał król, berło mu urasta,
Skroń w koronie jasnej świeci,
Bronić idzie polskie dzieci...
Zwołajcie mi moje rady,
Niechaj śpieszą do gromady!
Zwołajcie mi moich kmieci...
Prusak męczy polskie dzieci!
Wstańcie, sioła! Wstańcie, grody!
Ruszcie z brzegów Gopła wody!
Bijcie dzwony od Kruszwicy,
Skróś Piastowej mej ziemicy!
Bijcie, dzwony, bijcie, serca,
Niech drży Prusak przeniewierca,
Niech po świecie krzyk wasz leci:
Prusak męczy polskie dzieci!
Niechaj wiara moja stanie,
Niech się skrzyknie zawołanie,
Wici niechaj lud zanieci...
Prusak męczy polskie dzieci...
Autor: Maria Konopnicka
Rota współczesnej Konopnickiej dla ojkofobicznego polactwa:
Porzucim ziemię, skąd nasz ród.
Pogrzebiem polską mowę.
Europejski my już lud.
Barwy nasze tęczowe.
Obcym jest dla nas Bugu plusk.
Tak nam dopomóż Tusk!
Tak nam dopomóż Tusk!
Zaprzęgniem się w niemiecki wir.
Deutschlandu nie polskości.
Dziatwę niech uczy Trzaska queer.
Oducza przyzwoitości.
Panem nam będzie Prus i Rus.
Tak nam dopomóż Tusk!
Tak nam dopomóż Tusk!
zmk maj 2025
